Parę słów o nas
Poznańskie Towarzystwo Wioślarzy „Tryton” z roku 1912 to klub wioślarski nad Wartą , z ponad 108 letnia tradycją. Założone w roku 1912 przez budowniczego miejskiego Franciszka Budzyńskiego. Towarzystwo zawsze dbało o polskość, patriotyzm i tężyznę fizyczną niezbędną do uprawiania sportu wioślarskiego. Członkinie i członkowie Towarzystwa rozwijali nie tylko umiejętności wioślarskie i hart ducha niezbędny przy uprawianiu tego wytrzymałościowego sportu , lecz zawiązywali przyjaźnie procentujące na dalsze lata życia. II Wojna Światowa i pożary powodowały ,że obiekty przystani trzeba było odbudowywać. Członkowie Towarzystwa stawali zawsze do odbudowy obiektów spalonych przez okupanta w czasie II Wojny Światowej , jak również po powodziach i pożarze w roku 1991. Wioślarze i wioślarki wiosłujące na Warcie , a także na innych akwenach to świeże powietrze, ruch i zdrowe współzawodnictwo. Tak więc znakomite wyniki sportowe, w tym uczestnictwo w Olimpiadach -Tokio, Pekin i Londyn, uczestnictwo i medale Mistrzostw Świata i Europy wszystkich kategorii wiekowych oraz niezliczona ilość medali wszystkich kolorów w Mistrzostwach Polski. Z pewnością najlepszym zawodnikiem w wioślarstwie męskim jest Eugeniusz Kubiak 12 krotny Mistrz Polski ,w tym 7 razy w jedynce,finalista mistrzostw Świata i Europy, następca Kocerki. W wioślarstwie żeńskim to Julia Michalska , medalistka olimpijska , wielokrotna mistrzyni świata w jedynce i dwójce podwójnej we wszystkich kategoriach wiekowych oraz wiosłująca w dwójce podwójnej z Julią Magdalena Fularczyk. Ta krótka informacja „o nas” nie wyczerpuje innych informacji zawartych na stronie internetowej i możliwych do uzyskania przez Zarząd Towarzystwa.
Nasza historia
4 kwietnia 1912 roku grupa osiemnastu osób na czele z Franciszkiem Budzyńskim i Bogdanem Paulusem założyła Poznańskie Towarzystwo Wioślarzy Tryton. Pierwszym prezesem towarzystwa został Franciszek Budzyński – budowniczy miejski, podróżnik, a potem również powstaniec wielkopolski, który opiekował się młodą kadrą i dbał o dobrą kondycję wioślarzy.
Dbał też przede wszystkim o umacnianie polskości. Prowizoryczną przystań wydzierżawiono w ówczesnych łazienkach miejskich. Zakupiono pierwsze dwie łodzie wioślarskie – czwórkę i dwójkę. W 1917 roku Tryton uzyskał grunt nad Wartą i zbudował własną drewnianą przystań. Po odzyskaniu niepodległości Towarzystwo dynamicznie się rozwijało, wzrosła liczba członków do ponad stu. Rosła także liczba łodzi zdatnych do wyczynu, ale również turystyki wioślarskiej.
Wioślarze Trytona w okresie międzywojennym zdobywali medale w kolejnych mistrzostwach Polski i z powodzeniem reprezentowali Polskę w mistrzostwach Europy. Działalność towarzystwa przerwał wybuch drugiej wojny światowej. Obiekty sportowe nad Wartą – przystań i basen wioślarski uległy spaleniu. Sprzęt wioślarski wywieziono. Po zakończeniu wojny członkowie Trytona podjęli pionierską działalność od podstaw. Na pierwszym zebraniu 1 marca 1946 roku w piwnicy ratuszowej ukonstytuował się pierwszy powojenny zarząd pod kierownictwem Zdzisława Bytnerowicza. Dzięki uprzejmości akademickiej sekcji wioślarskiej, udostępniono basen treningowy oraz wypożyczono dla Trytona łódź wioślarską. Pierwszy start osady Trytona odnotowano 6 czerwca 1948 roku. Odbudowywano też obiekty – pierwszy murowany szałas zbudowany został jeszcze w roku 1948. Budowa i rozbudowa przystani trwała wiele lat – zakończona została w 1972 roku. Hangar wioślarski powstał dziesięć lat później. Systematycznie wzrastała ilość sprzętu wioślarskiego.
Wioślarze i wioślarki PTW Tryton startowali w regatach krajowych i międzynarodowych: igrzyskach olimpijskich, mistrzostwach świata i mistrzostwach Europy. Nie brakowało sukcesów. W latach 60-tych XX wieku na krajowych i zagranicznych torach brylował skiffista Eugeniusz Kubiak, który był wielokrotnym mistrzem Polski, ale był również bliski podium w imprezach najwyższej rangi.
Na początku XXI wieku do głosu doszły wioślarki. Wychowanka Trytona Julia Michalska (trener Marcin Witkowski) została mistrzynią świata juniorek, młodzieżową i akademicką w jedynce. Płynęła w olimpijskim finale w Pekinie 2008 i zajęła szóste miejsce. Ogromny sukces Michalska osiągnęła z klubową koleżanką Magdaleną Fularczyk w 2009 roku. Zawodniczki Trytona zostały mistrzyniami świata w dwójce podwójnej podczas zawodów na jeziorze Maltańskim w Poznaniu. W następnym roku zdobyły jeszcze brąz mistrzostw świata i wicemistrzostwo Europy. Natomiast w 2012 roku, na stulecie istnienia klubu Julia Michalska (w parze z Magdaleną Fularczyk) wywalczyła brązowy medal olimpijski w Londynie. Zrobiła to pod opieką trenera Marcina Witkowskiego – szkoleniowca Trytona i kadry narodowej, a od kilku lat pracującego z niemiecką kadrą kobiet. Obecnie prezesem klubu jest Jarosław Różycki, który zastąpiła zmarłego wieloletniego prezesa Wojciecha Tadeuszaka, a z młodymi wioślarzami Trytona pracują trenerki Larysa Szczepaniak i Magdalena Sar.
Postacie związane z klubem PTW Tryton
Roman Undrych
Jeden z wybitniejszych zawodników, trener i działacz PTW Tryton
Adam Śniatała
Działacz PTW Tryton
Mariusz Lekier
Były zawodnik PTW Tryton
Remonty
Remont Przystani w 2019r.
Remont ogrzewania na przystani wioślarskiej PTW tryton -umowa 15/DS./BS/2019 z 18 kwietnia 2018r.
Remont Przystani w 2017r.
Zadanie „Remont budynku przystani – Remont dachu przystani nadsiłownią PTW Tryton oraz siłowni PTW Tryton” było finansowane przez Samorząd Województwa Wielkopolskiego. (umowa 14/DS/BS/2017 z dnia 28.04.2017)
Remont Przystani w 2016r.
Zadanie „Remont budynku przystani – Remont sali gimnastycznej PTW Tryton” było finansowane przez Samorząd Województwa Wielkopolskiego. (umowa 10/DS/BS/2016 z dnia 15.04.2016)
Remont Przystani w 2015r.
Zadanie „Remont budynku przystani – Remont dachu hangaru wioslarskiego” było finansowane przez Samorząd Województwa Wielkopolskiego. (umowa nr 7/DS/BS/2015 z dnia 15.04.2015)
Remont Przystani w 2015r.
Zadanie „Remont budynku przystani – Remont ujecia wody dla PTW Tryton” było finansowane przez Samorząd Województwa Wielkopolskiego. (umowa nr 8/BS/2015 z dnia 15.04.2015)
Remont Przystani w 2011r.
Zadanie „Remont budynku przystani – Adaptacja części warsztatowej na pomieszczenia socjalne” było finansowane przez Samorząd Województwa Wielkopolskiego.